به گزارش روابط عمومی دانشگاه هنر اسلامی تبریز: سردار رحیم نوعی اقدم از فرماندهان جبهه مقاومت در مجلس گرامیداشت شهادت سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی که توسط پردیس علامه امینی تبریز (برادران) دانشگاه فرهنگیان برگزار شده بود در مورد ادبیات و ویژگی‌های اخلاقی حاج قاسم سلیمانی و نقش ایشان در فرایند تشکیل و تحکیم جبهه مقاومت اسلامی در منطقه و جهان به سخنرانی پرداختند.

 وی با اشاره به اینکه آمریکا چاره ای جز به شهادت رساندن حاج قاسم نداشت چون حقیقتا در تمام عرصه ها مغلوب ایشان شده بود و آمریکا با این کار نشان داد که در اوج ذلت است .

 سردار نوعی اقدم تاکیدکرد: همه خصوصیات حاج قاسم در سردار قاآنی هم وجود دارد .به خاطر همین بی درنگ حضرت آقا ایشان را به فرماندهی نیروی قدس منصوب نمودند

 فرمانده قرارگاه حضرت زینب سلام الله علیها سوریه ادامه داد :حاج‌قاسم بارها تا شهادت پیش رفت اما خدا اجازه نداد به دست داعش و مسلحین سوریه و عراق به شهادت برسد.

 وی به بیان ابعاد دیگراخلاقی شهید سلیمانی پرداخت و گفت :حاج قاسم اهل روضه بود.وقتی به  آستان حضرت زینب سلام الله می‌رسید صورتش را در حیاط حرم روی خاک می گذاشت و گریه میکرد و اشک هایش روی کاشی حرم می‌ریخت. حاج قاسم  عشق توام با اشک داشت ولی در مقابل دشمن قوی و محکم بود. و فرماندهی را از آن حضرت یعنی زینب سلام الله می‌دانست.

این رزمنده جبهه مقاومت اسلامی خاطرنشان کرد:

 حاج قاسم به حضرت آقا ارادت قلبی داشت و در مراسمات نظامی پیش حضرت آقا با یک دست ادای احترام نظامی و دست دیگر به سینه (روی قلب )یعنی حضرت آقا،در قلب من جای دارد.
سردار «رحیم نوعی اقدم» فرمانده قرارگاه حضرت زینب (س) با توجه به نقش معنویت، توسل و توکل به ائمه اطهار در پیروزی‌ها، عنوان کرد: در مکتب حاج قاسم قادریم از هیچ، نیرو بسازیم و در سازمانمان بگنجانیم تا در رکاب اهل بیت در مقابل دشمنان آن را به کار گیریم.

وی گفت: امروز در نیروهای مسلح ما اگر فرضیات تهدید برای ما متصور است، در این فرضیات تهدید، رأس این تهدید آمریکا است که باید ظرفیت داشته باشیم در زمان نیاز کل نیروهای مسلح را به کار گیریم.

فرمانده قرارگاه حضرت زینب (س) ادامه داد: هر زمان که همه چیز داشتیم و از یاد خدا غافل شدیم، شکست خوردیم و هر زمان که هیچ نداشتیم، میان خود و خدای خود مشکلی نداشتیم، خداوند ما را پیروز میدان می کند.

نوعی‌اقدم اضافه کرد: در همه حالات زندگی خدا را یاد کنیم ، خدایی بودن را تمرین کنیم، خدایی بودن را جدی بگیریم، برای خدایی بودن سرمایه‌گذاری و هزینه کنیم، پوست و گوشت و استخوان خود را خدایی کنیم و در آخر اگر خدایی شدیم و اگر بخواهیم برای خدا شریک بگیریم، خدا نمی پذیرد.