1357 سال مبارزه ملت ایران علیه نظام شاهنشاهی و 17 شهریور این سال نیز اوج انقلاب و قیام مردمی بر ضد ظلم و ستم و زمینه ساز سقوط پهلوی است .
هفده شهريور يكي از مهم‌ترين و بيادماندني‌ترين روزهاي انقلاب اسلامي سال 57 است. نه چون روز كشتار دسته جمعي مردم به دست رژيم خونخوار پهلوي و ايادي استكبار جهاني است بلكه چون روز پايداري و حماسه است. روز پيوستن نهضت اسلامي مردم ايران به قيام اباعبدالله الحسين(ع) است و روز غلبه خون بر شمشير.
17 شهريور روزي است كه بلندترين گام در جهت فروپاشي رژيم شاه برداشته مي‌شود و نهال انقلاب با خون آبياري مي‌شود.
واقعه خونين 17 شهريور اگرچه از منظر درنده خويي و ظلم سردمداران حكومت، لكه‌اي سياه و زشت بر چهره تاريخ اين مرز و بوم است اما از منظر كرامت و مهر بي‌شائبه اين مردمان كه گلوله را با گل و خشونت را با عشق پاسخ مي‌گفتند، همچون ستاره‌اي پرفروغ تا هميشه بر تارك آسمان وطن مي‌درخشد. تقدير بر آن قرار گرفته بود كه خون سرخ شهيدان اين روز در هيات گل سرخ ـ كه زيباترين نماد عشق و دوستي است ـ تقديم دشمن نماياني شود كه عنقريب به صف وفادارترين دوستان خواهند پيوست و اينچنين است كه اكسير عشق مس وجود را زر مي‌كند كه جز نكويي اهل كرم نخواهد ماند.
یاد و خاطره شهدای انقلاب اسلامی و خصوصاً یوم الله 17 شهریور گرامی باد .